Jan Gajentaan / OpinieZ
Het zijn roerige politieke tijden. In veel landen, ook in Nederland, zien we de opkomst van ‘populistische’ partijen. Gevestigde partijen imploderen of klonteren samen om krampachtig een beleid voort te zetten waarin steeds minder mensen zich herkennen. Ook spontane verzetsbewegingen zoals de “gele hesjes” zijn teken van een groeiende kloof tussen burger en politiek.
Maar wat wil die burger?
De gevestigde politieke partijen zitten vast door de zelfgekozen omklemming van een aantal dogma’s. Zij missen de intellectuele capaciteit en/of moed die ter discussie te stellen. Wat het ingewikkeld maakt is dat het huidige tijdperk gekenmerkt wordt door globalisme en neoliberalisme, wat leidt tot grote inkomensverschillen. Anderzijds zien we dat een aantal van de dogma’s van de elite juist nogal links zijn. Zoals Wouter Roorda onlangs stelde bij OpinieZ: klimaat, migratie en verzorgingsstaat zijn zo’n beetje de heilige huisjes van links.
Het besef dat we keuzes moeten maken ontbreekt.
