
Tagarchief: Coen de Jong
Video: Bevolkingsgroei en overbevolking in Nederland
Artikel: Laat activisten en politici van de geschiedenis afblijven
Coen de Jong / TPO
Geschiedschrijving bestaat deels uit mythes. Winnaars en overlevers schrijven hun versie van gebeurtenissen op, want geschiedschrijving is een effectief politiek wapen. Ook activisten, immigratie-onderzoekers als Leo Lucassen en een historicus als Geert Mak plakken graag hun eigen mythologie uit het heden op het verleden. Dat leidt dan tot historische inzichten als ‘Nederland was altijd al een immigratieland en een multiculturele samenleving’, inzichten die aansluiten bij de politieke voorkeur van de boodschapper.
Een voorbeeld van een historische kwestie die sterk gepolitiseerd is geraakt is de dekolonisatie van Nederlands-Indië in 1945-49. Nederland kon deze periode moeilijk verkroppen, maar waarheidsvinding zoals in 1968 door ooggetuige Joop Hueting en recent onderzoek van Rémy Limpach bracht dat proces verder.
Nog beter zou zijn om ook de vergelijkende context te vertellen: oorlogen tegen een burgerbevolking of tegen guerrilla’s leiden standaard tot oorlogsmisdaden. Kijk maar naar Vietnam, Afghanistan of het Turkse optreden tegen de Koerden. Nederland is daarin niet beter of slechter dan andere landen. Historisch onderzoek moet echter niet primair het karakter van een rechtszaak of de beantwoording van een juridische schuldvraag hebben.
Video: Nederland is vol en dat geeft fricties – Syp Wynia en Coen de Jong
Video: Identiteitspolitiek sluit andersdenkenden uit – Sujet Shams en Coen de Jong
Video: Syp Wynia – moet het kabinet met meer geld gaan strooien?
Video: Klimaatakkoord is gigantisch duur en werkt niet – Syp Wynia
Cafe Weltschmerz
Artikel: Houellebecq lacht zich suf om de herrie van Nederlandse politici
Coen de Jong / TPO
De afgelopen verkiezingscampagne voor het Europees parlement gaf de tekenen des tijds perfect weer. Er is een dominante maatschappelijke sfeer ontstaan die we Hegemonia zullen noemen, waar de politieke ideologie flinterdun is en de meeste politici slechts in hun verschijningsvorm van elkaar verschillen. Mark Rutte of Jesse Klaver, ziet u het verschil? Van ideologieën als socialisme en liberalisme is weinig meer over. Wat resteert is een soort hyperindividualisme, aangelengd met identiteiten gebaseerd op slachtofferschap.
Teveel individualisme – zonder contact met medemensen om het zelfbeeld van het individu te stabiliseren – genereert narcisten die online op zoek gaan naar permanente aandacht. Dat narcisme zien we terug in de politieke discussie, ook weer tijdens de afgelopen verkiezingen. Permanente ophef dient als compensatie voor de ideologische leegte, een pijnbestrijder voor als het zelfbeeld wordt gekrenkt.