Jan Gajentaan / OpinieZ
De liberale democratie zoals die wij kennen in Nederland, is geboren in het burgerlijke revolutiejaar 1848. De trias politica, de scheiding tussen kerk en staat, de vrijheid van meningsuiting, de controle van het parlement op de regering: het komt allemaal uit die tijd, al is het systeem natuurlijk gaandeweg geperfectioneerd.
Als gevolg van globalisering, schaalvergroting, open grenzen, slecht gecontroleerde massa-immigratie, islamisering, het opslokken van nationale bevoegdheden door de EU, politieke polarisatie en nog een aantal andere fenomenen, staat dit model sterk onder druk.
Toen in 1848 in heel Europa omwentelingen plaatsvonden waarbij de burgerij haar toegenomen economische macht omzette in politieke verantwoordelijkheden, was het in Nederland de liberaal Thorbecke die een nieuwe Grondwet doorvoerde. Deze hield in dat de ministers verantwoordelijkheid droegen voor wetgeving en beleid en dat zij werden gecontroleerd door het parlement. De koning bleef staatshoofd, maar had formeel geen politieke macht meer.
