Artikel: Waarom is identiteitspolitiek zo giftig?

Sid Lukkassen / De Nieuwe Zuil

Wie voorstanders van identiteitspolitiek hoort spreken, merkt dat zij spreken als volgt: “Als vrouw zijnde vind ik dat… Als moslim vind ik dat… Als lid van de LGBTQ-gemeenschap vind ik dat… U zult nooit hetzelfde perspectief hebben als ik en zult daarom mijn situatie nooit begrijpen… Toch moet u in het bijzonder rekening houden met mijn identiteit.”

Het mag duidelijk zijn dat dit een gevaarlijk fenomeen is: als je het consequent doortrekt dan wordt het immers onmogelijk om nog met elkaar in gesprek te zijn. Een allochtone leraar kan zich niet verplaatsen in een autochtone leerling? Een autochtone psycholoog niet in een allochtone patiënt? Laten we de samenleving dan maar opdoeken! We kunnen ons toch met elkaar verbinden op grond van ons mens-zijn? Dat is immers de premisse van de Verlichting.

….lees verder

Artikel: Politici verruilen in hun waanzin Verlichting voor Verduistering

Kees de Lange / OpinieZ

Op een recent genoeglijk etentje maakte een goede vriend me attent op een boek van Barbara W. Tuchman (1912-1989) onder de titel The March of Folly. Het boek werd gepubliceerd in 1984 en is ook vertaald in het Nederlands als ‘De Mars der Dwaasheid’. Tuchman was historica en auteur en niet de eerste de beste. Ze was tweevoudig winnaar van de Pulitzerprijs en erg bekend in de Verenigde Staten.

Waar gaat dit boek over? Uiteraard over politieke dwaasheid, en daar zijn legio voorbeelden van in zowel de vroegere als de recente geschiedenis. Aan het begin van de vorige eeuw merkte de Amerikaanse staatsman John Adams al op dat ‘terwijl de wetenschap met sprongen vooruit is gegaan, het regeren amper beter wordt uitgeoefend dan vierduizend jaar geleden‘. Voltaire stelde reeds: ‘Niet de geschiedenis, maar de mens herhaalt zich steeds‘.

Barbara Tuchman toont onder meer aan de hand van de Trojaanse oorlog, van de Renaissancepausen, en van de Amerikaanse betrokkenheid in Vietnam aan hoe de mensheid onvermijdelijk in steeds dezelfde valkuil, die der politieke dwaasheid rolt. Amerika zou Amerika niet zijn als Tuchman niet zwaar bekritiseerd zou zijn. Niettemin geeft het boek een heldere inkijk in de dwaasheid van de menselijke geest en stemt het lezen ervan niet vrolijk.

….lees verder

Artikel: Verlichting en niet christendom redt ons van de Islam en het cultuurmarxisme – Sid Lukkassen

Sid Lukkassen / Doorbraak

Recent werd ik door een Vlaamse studentengroep gevraagd om in te gaan op de mentaal-culturele wortels van het cultuurmarxisme. Er was discussie over de vraag of cultuurmarxisme is los te zien van een psychologie die is gevormd door eeuwen onder het christendom. Dit haakte in op een debat met NSV-oprichter Edwin Truyens, die meent dat beiden losstaan van elkaar. Een beknopte definitie van cultuurmarxisme is ‘het streven naar een gelijkgetrokken, geproletariseerde cultuur’. Cultuurmarxisme bestaat bij de gratie van onderdrukkers en onderdrukten, boetedoening en het geloof in een ‘paradijs’ waar iedereen gelijk is. Het cultuurmarxisme is zodoende een bedreiging voor de samenleving, omdat het bevolkingsgroepen tegen elkaar op kan zetten en op irrationele wijze verschillen tussen mensen ontkent of wil corrigeren. Het cultuurmarxisme is gefascineerd door de ontmaskering van machtsrelaties en door de deconstructie van hiërarchische verbanden: dit maakt dat westers cultureel erfgoed altijd als onderdrukkend wordt neergezet en dat samenbindende tradities worden vernietigd.

….lees verder

Artikel: is het gedaan met de Verlichting in Europa? Sid Lukkassen en Maarten Boudry

Liberales

Beste Maarten,

In het eerste deel van onze briefwisseling stipte je aan dat de mensheid nooit eerder zo veilig, welvarend en gezond leefde als vandaag. Je noemde dat het aantal democratieën toeneemt. Formeel is dat dan misschien wel zo – toch doen deze observaties niet af aan mijn punt. De Westerse rechtstatelijke invulling van democratie hangt samen met het Verlichtingsgedachtegoed als dominante cultuur. Het Westen was leidend en bepaalde het politieke tempo van de wereld, maar nu worden andere culturen sterker en dominanter.

De globalisering voert het tempo van ontwikkelingen dusdanig op dat een democratie naar Westers model begint te haperen. Op een wenk van Erdogan staan in de grote steden van West-Europa tienduizenden Turken op straat. Onder druk van sociale media en globaal verstrengelde beurskoersen nemen politici razendsnel besluiten. Zonder dat er tijd is om naar breed maatschappelijk draagvlak te zoeken of een debat goed voor te bereiden.

….lees verder

Artikel – Wat maakt een cultuur superieur?

Victor Onrust / Harde Woorden

Aan het eind van “Iconen van 68” wordt duidelijk dat het cultuurrelativisme, het verbod om de ene cultuur boven de ander te stellen de kern is van gelijkheidseisen door en voor verschillende vormen van menselijke identiteit: de identiteitspolitiek. Omdat die gelijkheid met terugwerkende kracht lijkt te moeten gelden en dan ook nog eens de huidige waarden van de Westerse cultuur onverkort op haar verleden worden “toegepast” ontstaat er ook allerlei schuldigheid in het heden. Om daar een eind aan te maken zullen we de ongelijkheid van culturen en haar historie moeten onderzoeken.

De Verlichting heette niet voor niets zo. Het is een misverstand dat het om het ontwaken van de rede of de logica zou gaan, menselijk denken is altijd logisch. De gebrekkige kennis van de mens leidde echter tot foute conclusies, bijvoorbeeld dat er een almachtige god zou moeten bestaan. De verlichting kan men zien als de aha-belevenis van nieuw inzicht. De geboorte van de wetenschap, in de eerste plaats de natuurwetenschap. Het inzicht dat de natuur “bestaat”, geen doel of macht (in de menselijke zin) heeft en dat dat het is. Dit heeft de behoefte aan een doel voor het menselijk bestaan en de aard van het mens-zijn niet meteen vernietigt, maar wel concreter gemaakt.

….lees verder

Artikel: Zwarte zon – Spinoza in de schaduw van mei ’68

Perry Pierik / TPO

Als uitgever was de lancering van het boek Moord op Spinoza over de onder druk staande verlichting een geheel nieuwe ervaring. De inkt van het boek was  nog niet droog of enkele van de auteurs van de bundel vlogen elkaar in de haren. Floris van den Berg fileerde Sid Lukkassen waarop Puck van der Land Floris van den Berg een geniepige en hysterische klimaatactivist noemde. Je kunt niet zeggen dat bij uitgeverij Aspekt de (interne) discussie geschuwd wordt en dat deze ook nog met de buitenwereld gedeeld wordt. Tussen al het vuurwerk door zouden we bijna vergeten waar het ook weer om ging, want er is een gemeenschappelijke zorg: de vrijheid in de publieke ruimte is in het geding. Daarom dit essay: over Kreuzberg, salafisten, Louis Couperus, de Shoa en Samuel Huntington…verder lezen

Artikel: Sid Lukkassen – Mainstream media creëren bewust polarisering

Sid Lukkassen / TPO

Wellicht heeft u vernomen dat ik via Voor de Kunst een nieuw project ben gestart:

De Nieuwe Kerk

Allereerst merk ik op dat het woord ‘Kerk’ met een kwinkslag is bedoeld. Als humanistisch realist sta ik voor vrijdenken, los van dogma. Ik erger me hoe ieder debat in de mainstream media direct wordt kapotgeframed. De vluchtigheid van beelden en oneliners domineert dit tijdsgewricht: het begrip ‘Nieuwe Kerk’ drukt de blijvende behoefte uit aan een rationeel doordacht wereldbeeld, evenals de behoefte aan persoonlijke vorming, gemeenschapszin, cultureel erfgoed en inhoudelijke gesprekken gebaseerd op dit rationele wereldbeeld… lees verder